Gegoten Alnico-magneet

Alnico-magneten worden traditioneel geclassificeerd met behulp van nummers die zijn toegewezen door de Magnetic Materials Producers Association (MMPA), bijvoorbeeld alnico 3 of alnico 5.

Alnico-magneten worden geproduceerd door giet- of sinterprocessen.[8] Anisotrope alnico-magneten worden georiënteerd door boven een kritische temperatuur te verwarmen en af ​​te koelen in aanwezigheid van een magnetisch veld. Zowel isotroop als anisotroop alnico vereisen een goede warmtebehandeling om optimale magnetische eigenschappen te ontwikkelen - zonder dit is de coërciviteit van alnico ongeveer 10 Oe, vergelijkbaar met technisch ijzer, dat een zacht magnetisch materiaal is. Na de warmtebehandeling wordt alnico een composietmateriaal, genaamd "precipitatiemateriaal" - het bestaat uit ijzer- en kobaltrijke [9] precipitaten in een rijke NiAl-matrix.

De anisotropie van Alnico is georiënteerd langs de gewenste magnetische as door er een extern magnetisch veld op aan te leggen tijdens de nucleatie van de neerslagdeeltjes, die optreedt bij afkoeling van 900 ° C (1650 ° F) tot 800 ° C (1470 ° F), nabij het Curie-punt . Zonder een extern veld zijn er lokale anisotropieën van verschillende oriëntaties als gevolg van spontane magnetisatie. De precipitaatstructuur is een "barrière" tegen magnetisatieveranderingen, omdat het de voorkeur geeft aan weinig magnetisatietoestanden die veel energie vereisen om het materiaal in een tussenliggende toestand te krijgen. Ook verschuift een zwak magnetisch veld alleen de magnetisatie van de matrixfase en is het omkeerbaar.

Alnico-magneten zijn ideaal voor toepassingen bij hoge temperaturen tot 550ºC
. Gegoten AlNICo-magneet is zeer stabiel, heeft een goede corrosieweerstand en een typische hardheid van 50 Rockwell C. Eenmaal gegoten, is het materiaal zo hard dat slijpen de enige mogelijke bewerking is
. Cast AlNICo Magnet vertegenwoordigt het meest veelzijdige magneetmateriaal dat beschikbaar is. Het scala aan eigenschappen kan nauwkeurig worden ontworpen voor specifieke toepassingen door wijzigingen in elementanalyse en warmtebehandeling.